Pandemide Kültür Sanat Emekçileri

Özel sektör çalışanları aylardır doğru dürüst maaş alamıyor, evine ekmek götüremiyor. Hükümet özel sektör emekçilerine nakdi yardım yapma konusunda hiçbir ciddi adım atmıyor. Ama patronların sıkıntılarına çözüm üretebilmek için neredeyse bir kavak kılmadıkları kaldı! Otellere karantina kılıfı altında bol kaynak aktardılar. Şimdi de üniversitelere kıyak yapıyorlar. “Reel sektöre” sağlanan bu destek, aslında patronlara kaynak aktarmaktan başka bir şey değildir! Bu kaynaklar da yine emekçilerden kesilen hayat pahalılığı ödeneğinden elde edilmiştir. Hükümet, sterlin ve dolar milyonerlerinin servetinden kaynak sağlamayı konuşmuyor bile. Servet vergisi gündemlerinde yok.

Kuzey Kıbrıs tarihinin gelmiş geçmiş en beceriksiz, en ne yaptığını bilmeyen alt yönetimiyle karşı karşıyayız!

Bu arada özel sektörün çok özel bir kesimi var ki, onlar için kimseden bir ses çıktığını duymadım. Kültür sanat emekçileri! Kültür insanları mesleklerini aylardır icra edemediği için büyük zorlular içindedir. Kuzey Kıbrıs'taki beceriksizler hükümeti, kültürel alanda faaliyet gösteren emekçilerin soluk alabilmesi için hiçbir çalışma yapmadı. Bu konuda herhangi bir fiili veya yazılı tepki de görmedim.

Çok sayıda kültür insanının çaresizlik içinde olduğunu söyleyebiliriz. Kültürel faaliyetlerin devam etmesini sağlayacak kısa ve uzun vadeli etkin önlemlerin derhal alınmasına ihtiyaç var. Ciddi mali sorunlarla karşı karşıya olan kültür emekçilerinin ve kültürel kuruluşların ekonomik olarak desteklenmesi şarttır.

Aynı sorun Güney Kıbrıs'ta da yaşanmaktadır. Ama orada en azından AKEL bu alanda yaşanan sorunları dile getirerek hükümete kültür sanat faaliyetlerine yönelik önlem paketi hazırlaması yönünde öneriler sundu.

Kuzey Kıbrıs'ta bu konu meclis içindeki muhalefetin gündemine bile gelmedi.

Diyeceksiniz ki, işçileri hallettik de sanatçılar mı kaldı?

Özel sektör çalışanlarının her zaman üvey evlat muamelesi gördüğü Kıbrıs Türk Toplumunda sanatçılar, üvey evlatlar içinde en mağdur olanlar arasındadır.

Hiçbir yasal güvencesi olmayan, ne toplu sözleşme, ne sosyal sigorta ve ne de ihtiyat sandığı gibi güvenceleri bulunmayan kültür sanat emekçilerinin maddi ve manevi olarak desteklenmesi şarttır. Üstelik bu desteğe pandemi koşullarında her zamankinden çok daha fazla ihtiyaç vardır.

Sendikalar harekete geçerek genelde özel sektör çalışanlarının, özelde de bu kesim içerisindeki kültür sanat emekçilerinin örgütlülüğünü sağlamalıdır. Sendikalar, kültür sanat emekçilerinin tüm yasal haklarının güvence altına alınması için gerekli kurumsal yapılanmaların sağlanması adına mücadele etmelidir.

Kültürel faaliyetlerin devam etmesini sağlayacak kısa ve uzun vadeli etkin önlemler alınmalıdır.

Tabii tüm bunları kim yapacak?... Ortada bunu yapacak bir mercii göremiyorum. 

20 Şubat 2021, Avrupa gazetesi